AWARD WINNING NUTRITION 100% GELD TERUG GARANTIE GECERTIFICEERDE INGREDIENTEN
Review 4.1 / 5
Voordelen en risico’s van biohacking
6 april 2021 frederique
voordelen biohacking

Voordelen en risico’s van biohacking

Het toepassen van biohacking is al sinds 1988 heel gebruikelijk in de wereld. Biohacking wordt ook wel doe-het-zelf biologie genoemd en het draait om burgers die kleine biologische experimenten doen in openbare laboratoria. Denk aan een garage. Tegenwoordig is er een revolutie gaande waarbij gepoogd wordt biologie te omarmen in plaats van er bang voor te zijn. Met deze zienswijze wordt gepoogd om kennis gemakkelijker toegankelijk te maken voor iedereen. Op die manier is het mogelijk om aan genen van mensen te sleutelen. Al wordt het ook op andere manieren gebruikt. Denk aan fluoriserende planten of aan bacteriën die gebruikt worden voor 3D printing. Er zijn steeds meer mogelijkheden Die brengen natuurlijk voordelen en risico’s met zich mee.

De soorten biohacking

Wat nu precies wel en niet biohacking is, dat wordt nog altijd als een grijs gebied gezien. Wordt er iets bereikt of geclaimd, dan wordt hier vaak sceptisch naar gekeken. Ook nieuwe theorieën worden niet snel omarmd. Sommigen noemen het zelfs pseudowetenschap van marketeers. Dit komt vooral omdat een garage of thuislaboratorium niet als een goede omgeving voor experimenten wordt gezien. Zoals de uitvoerders van de experimenten niet als wetenschappers worden beschouwd.

Hier ligt dan ook direct een belangrijk probleem. Veel van de biohackers hebben geen goede opleiding in de wetenschap gekregen. Dat neemt niet weg dat er meer en meer hackers opstaan. Sommigen zien het als hobby, anderen denken er biologische processen mee te kunnen manipuleren. Daardoor zijn er eigenlijk twee soorten stromingen in het biohacken ontstaan.

Het biohacken van je omgeving

Het biohacken van de omgeving komt het meest voor. Het is een vorm waarbij mensen uit nieuwsgierigheid naar sommige ideeën experimenten gaan uitvoeren. Op die manier ontdekken ze wat de gevolgen en resultaten van dit soort experimenten zijn. Doordat het aantal labs toeneemt, is het ook zo dat de overheid meer toezicht is gaan houden. Zo zijn er grenzen aan experimenten die je op mensen mag uitvoeren. Dit geldt in deze labs nog strenger dan in de wetenschap.

Dat neemt niet weg dat er wel gewoon experimenten van dit type plaatsvinden onder de hobbyisten. Het is dan vaak zo dat er wordt gekeken naar het verbeteren van de lichaamsfuncties door bepaalde stappen te zetten. Denk aan het gebruik van superfoods op de juiste wijze. Door testen te doen is te ontdekken hoe dit geoptimaliseerd kan worden voor elk type mens en de genen die deze persoon heeft.

De cultuur van grinder

Een hele andere vorm van experimenteren is het combineren van mens en technologie. Met het idee om mensen superkrachten te geven. Pioniers op dit gebied zijn al sinds 1998 bezig. Dit was het moment waarop voor het eerst met implantaten werd gewerkt in het menselijk lichaam. Daarmee konden bijvoorbeeld computergestuurde taken worden overgenomen, zoals het openen van automatische duren, het verlichten van ruimtes en het aan en uitzetten van apparatuur. Ook is al eens geëxperimenteerd met verschillende chips. Soms werd daarbij geclaimd dat zelfs telepathie bereikt werd. Andere voorbeelden zijn het gebruik van robotarmen en dergelijke die door de hersenen aangestuurd kunnen worden.

De meeste hackers die transhumaan zijn, zijn op zoek naar manieren om zichzelf te verbeteren. Zo is het plaatsen van magneten in de vingertoppen inmiddels heel gebruikelijk. Op die manier wordt het heel gemakkelijk om magnetische krachten uit te oefenen. Daarbij is ook direct een grens ontdekt. Na een jaar of twee is de magnetische kracht eraf en werkt het niet meer. Dit is dan ook direct iets waar meer naar gekeken wordt door de pioniers op het gebied van biohacking.

De voordelen van biohacking

Biohacking wordt vaak op een negatieve manier benaderd omdat het als een hobby wordt gezien, die hooguit pseudowetenschappelijk is. De meeste experimenten hebben als doel om doodnormale dagelijkse uitdagingen op te lossen. Of ze zijn bedoeld om bepaalde ziektes te bestrijden. Dit type experimenten wordt uitgevoerd om een posthumane maatschappij te voren, met geavanceerde mensen met bovenmenselijke mogelijkheden. Er zijn verschillende technieken die eraan bijdragen dat de mens zich daadwerkelijk verder ontwikkelt door het hacken.

Het 3D printen van lichaamsdelen

Onderzoek heeft opgeleverd dat het genetisch manipuleren van bepaalde bacteriën kan leiden tot gevoelig materiaal dat gebruik kan worden voor 3D printen. Daardoor is er ineens van alles mogelijk geworden om lichaamsdelen te printen. Denk bijvoorbeeld aan nieuwe nieren. Het is daardoor ineens veel interessanter geworden om bijvoorbeeld te kijken naar nieuwe oplossingen voor huidaandoeningen. Mogelijk zelfs door het aanbrengen van een geprinte kunstmatige huid.

Fluoriserende planten

In het Verenigd Koninkrijk worden pogingen ondernomen om planten genetisch te manipuleren. Zo wordt gepoogd ze te laten opgloeien in het donker wanneer ze activiteit in de omgeving ervaren. Ook zijn er tests waarbij gekeken wordt naar mogelijkheden om de planten als waarschuwingssystemen te gebruiken. Bijvoorbeeld door ze te laten opgloeien wanneer ze in contact komen met giftige stoffen. Daarmee is een natuurlijk waarschuwingssysteem op te bouwen.

Het corrigeren van afwijkingen

Misschien wel het meest tot de verbeelding sprekende voorbeeld van biohacking is het verhaal van Neil Harbisson. Deze kleurenblinde musicus onderging een gevaarlijke en illegale operatie waarbij een camera in zijn schedel werd geïmplanteerd. Deze stond in verbinding met een chip in zijn oor. Daardoor kan de musicus nu wel kleuren zien door bepaalde vibraties. Dit is een voorbeeld van het corrigeren van afwijkingen door de technieken.

Grip op de evolutie

Veel biohackers zijn vooral op zoek naar kennis over evolutie. Door kennis te vergaren over DNA van de mens en DNA van de Neanderthaler is bijvoorbeeld al het nodige ontdekt. Zo is er meer inzicht gekregen in evolutie en is daar dus ook meer grip op te krijgen. Zo kunnen genetische aanpassingen in mensen over een langere periode beter verklaard en gestuurd worden, is het idee.

Zoeken naar behandelingen

Biohackers zijn ook vaak erg bezig met het dienen van de gemeenschap. Bijvoorbeeld door met experimenten bezig te gaan om te zorgen dat de mensheid er beter van wordt. Het sleutelen aan micro-organismen die kunnen helpen bij het toedienen van insuline kan bijvoorbeeld diabetespatiënten helpen beter te worden.

Het kristal dat zuurstof aantrekt

In 2014 werd in België ontdekt hoe een kristal zuurstof aan de omgeving kon onttrekken. Dit was zelfs het geval in water. Door de kristal te verwarmen kon zuurstof worden vrijgegeven. Dit betekent dat een zuurstoftank in de toekomst overbodig wordt. De kristallen kunnen voor allerlei soorten doelen worden gebruikt, van diepzee duiken tot en met allerlei klachten die mensen hebben met de longen waarvoor extra zuurstof nodig is.

De risico’s van biohacking

Tegenover de voordelen staan natuurlijk ook de nodige risico’s van biohacking. Alleen al doordat het hacken wordt genoemd, hebben mensen er een negatieve associatie mee. Hoewel het soms wat futuristisch overkomt, en de resultaten niet uit gecontroleerde omgevingen komen, is biohacking niet illegaal. Door het onderzoek en de resultaten zijn zelfs grenzen verlegd en taboes doorbroken. Al is het wel zo dat er ook flink wat problemen zijn met ethische kwesties. Het blijft immers experimenteren op mensen. Waarbij gevaren op de loer liggen. Overheden proberen dit dan ook aan banden te leggen. Er zijn verschillende risico’s te noemen.

Ongecontroleerd gevaar

In een professionele setting is alles gedaan om de veiligheid van de experimenten te waarborgen. De wetenschappers en hun werkzaamheden gaan volgens bepaalde processen en in een beschermde omgeving. In de open laboratoria is echter helemaal geen toezicht op die manier. Werken met bijvoorbeeld gemodificeerde bacteriën kan dus tot behoorlijke gevaren leiden die niet in de hand te houden zijn. Zo kan een hele bevolking besmet raken. Dit is ook een reden waarom bijvoorbeeld terroristen dit soort labs graag als doelwit zien.

Experimenteren op mensen

Hoewel het vrijwillig en kleinschalig is, blijft het natuurlijk twijfelachtig om op mensen te experimenteren. Veel vrijwilligers kunnen de potentiële risico’s niet overzien. Dit kan zelfs tot de dood leiden in sommige gevallen. Er zijn te weinig regels en wetten op dit gebied om bescherming te bieden. Omdat het lastig te omschrijven is wat nu precies wel en niet onethisch is en wat wel en niet mag. Daardoor zijn er gaten in het net te vinden.

Probleem met de privacy

Een Amerikaanse militair met een chip geïmplanteerd heeft in 2015 een boekje open gedaan over het effect ervan. De chip was bedoeld ter communicatie en was niet te herkennen door technologie. Dit gaf de militair de mogelijkheid om telefoons te hacken en manipuleren. Een andere chip werd gebruikt als tracker. Daardoor was een digitaal mens te creëren. Daardoor zouden bijvoorbeeld paswoorden tot het verleden kunnen behoren. Het probleem was echter dat de chip alles over de mens opsloeg,, inclusief de gezondheidsstatus. Daardoor is er een enorm risico voor de privacy. Dit weegt dan ook eigenlijk niet meer op tegen de voordelen van de chip.

Het gebruik van nootropics

Een belangrijke stroming binnen biohacking is die van nootropics. Die stroming bestaat al sinds de jaren zestig van de twintigste eeuw. Er zijn pillen die zijn ontwikkeld om de breinfuncties te verbeteren. Zo worden mensen scherper, sneller en meer efficient. Het probleem is alleen dat na al die Jaren de pillen nog altijd niet goedgekeurd zijn door de instanties. Er zijn nog altijd twijfels over de veiligheid omdat de data onvoldoende inzicht geeft over effecten op lange termijn. Dit maakt ze bovendien ook onverkoopbaar. Daardoor is het voor veel van de nootropics onmogelijk om grootschalig voet aan de grond te krijgen.

Nachtvisie

In 2015 is bij een man in Californië in een biohackinglab gewerkt met een chemische stof die ook te vinden was in diepzeevissen. Daar werden oogdruppels van gemaakt. Deze druppels maken dat een mens betere nachtvisie krijgt. Daardoor was het beter mogelijk om mensen en dingen te onderscheiden in het donker. De voordelen verdwijnen na enige tijd vaak binnen enkele uren. Maar hoe de chemische stoffen de ogen op lange termijn raken, is nog altijd niet bekend. Dit is ook een risico.

Biohacking in andere landen

Biohacking komt in allerlei landen voor. Vooral in de Verenigde Staten gebeurt veel. Terwijl bijvoorbeeld ook een land als India aan de deur klopt. Dat komt bijvoorbeeld doordat de gereedschapskits voor het sleutelen aan genen beter beschikbaar komen voor mensen om zelf te gebruiken. Niet iedereen is hier even blij mee. Er wordt zelfs actief actie gevoerd door bepaalde groepen om dit tegen te gaan. Zeker in delen van India waar geen bescherming geboden kan worden door het gebrek aan infrastructuur. Dit kan gevaarlijk virale of bacteriële plagen met zich meebrengen.

Aan de andere kant zijn er juist ook voordelen aan deze manier van werken te koppelen. Door hier vroeg bij te zijn, is het mogelijk om een goede basis te leggen voor meer geavanceerd onderzoek omdat meer mensen hiermee in aanraking komen. Dit kan bepaalde landen een voorsprong geven, of in ieder geval zorgen dat ze niet achterop raken. Dat neemt niet weg dat biohacking nog altijd als relatief jong wordt gezien. Veel mensen begrijpen de mogelijkheden er nog niet goed van. Zoals ze ook de mogelijke gevolgen nog niet kunnen bevatten. Het wordt ook wel vergeleken met de manier waarop begrip voor atoomenergie is ontwikkeld door de jaren heen. Vroeger wist men ook niet hoe gevaarlijk deze experimenten konden zijn. Tegenwoordig is dat echter wel anders.

Het is in ieder geval belangrijk om zelf hier goed vooronderzoek naar te doen. Pas daarna is dan een goed beeld te vormen van de voor- en nadelen en of het de moeite waard is om hier zelf mee aan de slag te gaan. Dit zal soms zo zijn, maar in andere gevallen niet.