De kunst en wetenschap van biohacking van de hersenen
De zoektocht naar betere hersenprestaties is iets waar veel mensen naar streven. Maar wat maakt dit zo wenselijk? Wel, het is waarschijnlijk te wijten aan het feit dat mentale gezondheidsproblemen nu bijna als “normaal” worden beschouwd en dat als je geen angst of depressie hebt, je als een buitenbeentje wordt beschouwd. De hersenen regelen veel processen in het lichaam, en hebben dus invloed op veel andere organen in het lichaam, en visa versa. Het zoeken naar manieren om de hersenen te voeden en te optimaliseren vanuit een neurotransmitter perspectief is nu een enorme hunkering aan het worden voor miljoenen mensen wereldwijd. Neem even de tijd om dit feit te laten bezinken. Het maakt niet uit hoe goed je omgeving, je dieet of je sociale steun is, als je problemen hebt met het genereren van optimale hoeveelheden neurotransmitters, is er geen enkele manier waarop je je gelukkig, gemotiveerd, geïnspireerd en betrokken kunt voelen bij wat je ook aan het doen bent op dat moment. Dit is een wetenschappelijk feit, en kan niet worden betwist. Daarom is het voor alle mensen van het grootste belang om hun hersenfunctie vanuit alle hoeken te willen optimaliseren, om een rijk en bevredigend leven te kunnen leiden. In dit artikel zal nauwkeurig worden onderzocht welke invloed de status van voedingsstoffen en supplementen kunnen hebben op het algehele welzijn en de hersenfunctie. Daarnaast wordt een analyse gepresenteerd van de strategieën die worden gebruikt om neuro-inflammatie te verminderen.
Biohacking voor een optimale hersenfunctie
Als u geen vorm van lichaamsbeweging in uw welzijnsregime integreert, mist u echt het grootste stuk van de taart. Studies hebben een duidelijk verband aangetoond tussen sedentair gedrag en een slechte gezondheid van de hersenen en beginnende neurodegeneratie.
De menselijke hersenen, die ongeveer 2% van het lichaamsgewicht uitmaken, verbruiken ongeveer 20% van de energie die nodig is voor het metabolisme in rust – het minimum aan energie dat nodig is om in leven te blijven.
De hersenfunctie is sterk afhankelijk van voldoende cerebrale doorbloeding (CBF) als het mechanisme voor substraatafgifte. Op zijn beurt kan de energiebehoefte in de hersenen de CBF strak reguleren. De mechanismen die de lokale vraag naar energie van de neuronen afstemmen op de levering van glucose en zuurstof zijn dynamisch, om de hersenen te beschermen tegen potentieel gevaarlijke dalingen van de bloedglucose. De neuronale energiebehoefte wordt aan de vasculatuur doorgegeven door vasoactieve neurotransmitters, met name glutamaat en bijproducten van synaptische signalering. De boodschap is dat het verminderen en doorbreken van sedentair gedrag met intermitterende lichte activiteit een rol kan spelen bij het onder controle houden van de glycemie en een optimale gezondheid van de hersenen.
Welke andere vormen van lichaamsbeweging kunnen we in onze levensstijl integreren om de hersenfunctie te maximaliseren? Het blijkt dat zowel lichte als zeer intensieve lichaamsbeweging de hersenprestaties en neurotransmitterniveaus drastisch kunnen verbeteren. Zelfs iets zachts als yoga heeft aangetoond diepgaande positieve effecten op de hersenfunctie te hebben.
Yoga is een op het lichaam en de geest gebaseerde fysieke activiteit die een verscheidenheid aan fysiologische, psychologische en cognitieve gezondheidsvoordelen heeft aangetoond. Een belangrijk aspect van gezonde hersenen is de hoeveelheid grijze stof. Grijze stof bevat het grootste deel van de neuronale cellichamen van de hersenen. De grijze stof omvat delen van de hersenen die betrokken zijn bij spiercontrole, en zintuiglijke waarneming zoals zien en horen, geheugen, emoties, spraak, besluitvorming en zelfbeheersing. Volumeverschillen in grijze stof werden waargenomen in een klinische studie, waarbij werd aangetoond dat de linker hippocampus, een groter volume had bij ervaren yogabeoefenaars.
Hoe zit het met gewichtheffen? Heeft dit ook voordelen voor onze hersenprestaties? Absoluut. Ten eerste is aangetoond dat krachttraining het BDNF-gehalte in de hersenen verhoogt. Neurotrofe factoren (zoals BDNF) zijn moleculen die neuronen beschermen en nieuwe neuronen helpen groeien en rijpen. Maakt u zich zorgen over de BURN die u ervaart als u aan weerstandstraining doet? Nou, grappig genoeg is LACTAAT een bekende stimulator van BDNF-productie. Oefening is een bekende psychoactieve drug. Zoals met ALLE drugs, is dosering uiterst belangrijk om te perfectioneren. Er zijn bekende verhogingen in serum -endorfinen en endocannabinoïden na gewichttraining. Extreem uitputtende, overmatige inspanning, kan leiden tot uitputting van dopamine, noradrenaline en adrenaline, wat leidt tot uitputting, weinig motivatie en weinig drive.
Ten slotte is aangetoond dat krachttraining de dopaminefunctie moduleert. Er zijn veel dopaminereceptoren in het lichaam en de hersenen. Een tekort aan striatale D2/D3 dopamine receptor binding is een gemeenschappelijk kenmerk bij stoornissen in middelengebruik. Hypofunctie van het striatale dopaminerge systeem treedt op tijdens onthouding van stimulerend gebruik en wordt geassocieerd met anhedonie, negatief affect, en het verlangen naar drugs. Van krachttraining is aangetoond dat het deze receptorplaatsen moduleert.
Lichamelijke activiteit werkt in op meerdere mechanismen om verbeteringen in de gezondheid van de hersenen te bewerkstelligen.
Optimalisering van de nutriëntenstatus
Elke afzonderlijke voedingsstof, vitamine en mineraal speelt een belangrijke rol bij een optimale hersenfunctie. Een tekort aan één van deze kan de hersenfunctie in gevaar brengen. Maar, laten we niet te overweldigd raken. Een goede plek om te beginnen is het aanpakken van een ijzertekort. Dit is wat er kan gebeuren met de hersenfunctie tijdens een ijzertekort:
IJzer bevordert de productie van stemmingsverbeterende neurotransmitters: Iedereen die ooit een ijzertekort heeft gehad, weet hoe slecht hij zich voelt, niet alleen energetisch, maar ook geestelijk. Dit komt omdat ijzer een co-factor is in een aantal reacties, waaronder de synthese van tyrosine, een voorloper van de neurotransmitters dopamine en noradrenaline; en tryptofaan, een voorloper van de neurotransmitter serotonine.
Bij volwassenen leidt een ijzertekort tot meer vermoeidheid, slechtere fysieke werkprestaties en een verminderde cognitieve functie. Deze tekorten verdwijnen volledig bij volwassen populaties na ijzertherapie zonder resterende fysieke of cognitieve effecten. Maar om neurotransmitters te synthetiseren, moet men optimale niveaus van de noodzakelijke co-factoren hebben voor de enzymen die nodig zijn om voedingsstoffen om te zetten in aminozuren.
Een perfect voorbeeld hiervan is het onderstaande diagram. Waar: Fe = IJzer / Niacine = B3 / Cu = Koper
Een minder besproken vitamine die de hersenfunctie kan verbeteren is Vitamine E. Dit komt door haar vermogen om NOGO-A te remmen. Je vraagt je waarschijnlijk af wat NOGO-A in de hersenen doet. Welnu, het gen Nogo Receptor 1 is nodig om hoge niveaus van plasticiteit in de adolescente hersenen te onderdrukken en relatief lage niveaus van plasticiteit in de volwassenheid te creëren. Bij muizen zonder dit gen blijven de jeugdige niveaus van hersenplasticiteit aanhouden gedurende de volwassenheid. Onderzoekers ontdekten dat volwassen muizen zonder Nogo Receptor even snel herstelden van verwondingen als adolescente muizen en nieuwe, complexe motorische taken sneller onder de knie kregen dan volwassenen met de receptor.
Onderzoekers toonden ook aan dat de Nogo Receptor het verlies van herinneringen vertraagt. Muizen zonder de Nogo-receptor verloren sneller stressvolle herinneringen, wat suggereert dat manipulatie van de receptor zou kunnen helpen bij de behandeling van posttraumatische stressstoornis. De vitamine die iedereen associeert met de gezondheid van de huid, kan dus daadwerkelijk helpen de hersenfunctie te optimaliseren.
Geavanceerde supplementen voor topprestaties in de hersenen
Wat hersensupplementen betreft, zijn er vele manieren om piekprestaties van de hersenen te bereiken. Echter, zoals hierboven gezien, moet men altijd streven naar het corrigeren van tekorten aan voedingsstoffen boven al het andere. Dit moet worden beschouwd als het leggen van de basis.
Echter, als men geneigd is te zoeken naar manieren om de focus en alertheid te verbeteren, dan zou het de moeite waard zijn om te experimenteren met de neurotransmitter precursor NALT. Op deze manier kan men tenminste snel vaststellen of men al dan niet goed reageert op dopamine ondersteunende supplementen, aangezien NALT een zeer krachtige stof is die wordt gebruikt om de aanmaak van dopamine in de hersenen te ondersteunen. Sommige mensen kunnen echter merken dat dit supplement hun angst kan verergeren en hen een licht gespannen gevoel kan geven. Dit kan betekenen dat te veel dopamine wordt omgezet in noradrenaline, wat de opwinding verhoogt en gevoelens van paniek verergert.
Een ander goed instap-hersensupplement is L-Theanine. Het is een van de weinige nootropics waarvan bekend is dat het hersengolven moduleert. Het beïnvloedt alfa hersengolven die worden geassocieerd met ontspanning. L-Theanine passeert gemakkelijk de bloed-hersenbarrière en wanneer het wordt ingenomen als supplement of door het drinken van groene thee, bereikt het je hersenen binnen 30-45 minuten. L-Theanine richt zich op vele neurotransmittersystemen, zoals dopamine, serotonine, GABA en glutamaat, die ontspanning kunnen ondersteunen, iemands denkvermogen kunnen stimuleren, focus kunnen verbeteren en iemands stemming kunnen veranderen. Het brengt de hersenchemie in evenwicht en verbetert de cognitieve gezondheid. Van L-Theanine is ook aangetoond dat het de NGF en BDNF niveaus ondersteunt, waardoor het helpt bij neuronale plasticiteit, terwijl het ook helpt bij neuroprotectie.
Biohacking Neuroinflammatie
Simpel gezegd, neuro-inflammatie, is niet iets wat we hoog willen hebben. In feite is er grote belangstelling voor het begrijpen van ontstekingsreacties in de hersenen en het ruggenmerg. Ontstekingsreacties die gecentraliseerd zijn in de hersenen en het ruggenmerg worden over het algemeen “neuro-inflammatoir” genoemd. Aspecten van neuroinflammatie variëren binnen de context van ziekte, verwonding, infectie of stress. De context, het verloop en de duur van deze ontstekingsreacties zijn allemaal kritische aspecten bij het begrijpen van deze processen en hun overeenkomstige fysiologische, biochemische en gedragsmatige gevolgen. Microglia, aangeboren immuuncellen van het centrale zenuwstelsel (CZS), spelen een sleutelrol bij het bemiddelen van deze neuroinflammatoire reacties.
Daarom is een nootropicum dat de microgliale respons en ontsteking onderdrukt van het grootste belang om neuroinflammatie te onderdrukken. Microglia zijn het centrale punt in elke discussie over neuro-inflammatie. Dit komt omdat deze aangeboren immuuncellen de primaire immuunbewaking en macrofaagachtige activiteiten van het CZS uitvoeren, met inbegrip van de productie van cytokinen en chemokinen. Een groot deel van de aangeboren immuuncapaciteit van het CZS wordt immers gemedieerd door microglia. Deze cellen zijn residente cellen van het CZS die zich zowel in de witte stof als in de grijze stof van de hersenen en het ruggenmerg bevinden. In totaal maken microglia 10% uit van de populatie van het CZS.
Een perfect voorbeeld van zo’n stof is in feite Curcumine. Verdere mechanistische studies toonden aan dat curcumine neuroinflammatie remde door NF-κB en MAPK signaalwegen te onderdrukken in Pam3CSK4-geactiveerde microgliale cellen. De resultaten van de huidige studie suggereren dat curcumine een nieuwe behandeling zou kunnen zijn voor neuroinflammatie-gemedieerde neurodegeneratieve aandoeningen. Bovendien voorkomt curcumine acute neuroinflammatie en lange termijn geheugenstoornis geïnduceerd door systemische lipopolysaccharide bij muizen.
Er zijn immuun, fysiologische, biochemische en psychologische gevolgen van deze neuroinflammatoire reacties. De mate van neuro-inflammatie hangt af van de context, de duur en het verloop van de primaire stimulus of insult. Zo kan ontsteking leiden tot het rekruteren van immuuncellen, oedeem, weefselschade en mogelijk celdood.
Een ander veelzijdig nootropicum waarvan bekend is dat het neuroinflammatie vermindert, is Cordyceps. Microgliacellen worden normaal geactiveerd in reactie op hersenletsel of immunologische stimuli om het centrale zenuwstelsel (CZS) te beschermen. Over-activatie van microglia versterkt echter de ontstekingseffecten en medieert cellulaire degeneratie, wat leidt tot de dood van neuronen. Recentelijk werd cordycepine, een actief bestanddeel van Cordyceps, bekend als een zeldzame Chinese rupsschimmel, gerapporteerd als een effectief geneesmiddel voor de behandeling van ontstekingsziekten en kanker via onduidelijke mechanismen. In deze studie hebben we geprobeerd om de ontstekingsremmende rol van cordycepine en zijn beschermende effecten op de aantasting van de neurale groei en ontwikkeling, veroorzaakt door microgliale overactivering, te identificeren. De resultaten tonen aan dat cordycepine de lipopolysaccharide (LPS)-geïnduceerde microgliale activatie kan verminderen, wat blijkt uit de drastisch verminderde afgifte van TNF en IL-1, evenals de down-regulatie van mRNA niveaus van iNOS en COX-2 na behandeling met cordycepine. Bovendien keerde cordycepine de LPS-geïnduceerde activering van de NF-κB route om, wat resulteerde in ontstekingsremmende effecten.
Er zijn echter verschillende gradaties van neuro-inflammatoire reacties, waarvan sommige positief zijn. In veel omstandigheden, waaronder letsel aan het CZS, is er een evenwicht tussen ontstekings- en intrinsieke herstelprocessen die het functionele herstel beïnvloeden.